अध्याय ६ : ध्यान योग    टाकुनी फलकामना कर्तव्यकर्माला स्मरावे । सार्थ या चिदआत्मरुपाला कसे समजून घ्यावे । खोल दडल्या आत्मसूर्याला कसे ते  ओळखावे। कृष्ण आता सांगती ध्यानात ते कैसे रमावे ।।१।।   जाणते सन्यस्त होती टाकती उपभोग सारे । साधना अष्टांगयोगाची करोनी कर्म द्वारे । साधला हा योग त्याने भौतिका टाकून द्यावे । कृष्ण आता सांगती ध्यानात ते

अध्याय ५ : कर्म संन्यास योग    पार्थ म्हणे कर्म सोडण्यास तूच सांगतो । परि फिरुनी भक्तियुक्त कर्म तू प्रशंसतो । श्रेयस्कर काय पार्थ सांगण्यास विनवितो । कर्म संन्यास योग कृष्ण सार्थ वर्णितो ।।१।।   कर्म संन्यास एक एक कर्मयोग तो । दोन्ही मार्ग आक्रमोनी व्यक्ती मुक्ती साधतो । भक्तियुक्त कर्म परी त्यात श्रेष्ठ मार्ग तो ।

अध्याय ४  – ज्ञानकर्मसंन्यास योग    काळे ज्यास अद्भूत ऐश्वर्यरूप । जयासी कळे ज्ञान कर्मस्वरूप । पुन्हा ना कधी तो हि जन्मासी आला । नमस्कार साष्टांग पुरुषोत्तमाला ।।१।।   भयासाक्ती क्रोध त्यजूनी विचारी । पवित्र प्रगल्भ स्थिरे निर्विकारी । तयासी हरीची मिळे प्रेमलीला । नमस्कार साष्टांग पुरुषोत्तमाला ।।२।।   जयाचा जसा भाव अभ्यंतरीचा । तसा

अध्याय ४ :  ज्ञानकर्मसंन्यास योगांतर्गत अवतार मीमांसा   आता सांगे तो माधव कधी अवतार होतो । कधी येई धरेवर सगुणात दृश्य होतो । जेव्हा घालीतसे साद धरा आर्त या स्वरात । तेव्हा अवतार घेई देव अद्भुत रुपात ।।१।।   कली माततो जगात होई स्वैराचार रीत । जाई स्वधर्म पाताळी चढे अधर्म व्योमात । नीच राहतो सुखात राही

अध्याय ३ : कर्मयोग    धनंजयाच्या द्विधामतीला काही कळेना काय करावे । निरासक्तिची  दीक्षा देई कृष्ण म्हणे पण युद्ध करावे । वासुदेव मग सांगे कैसे कर्त्यावाचून कर्म घडावे । फलश्रुतीची आस सोडुनी कर्मासाठी कर्म करावे ।।१।।   साक्षात्कारी होण्या व्यक्ती दोनच रस्ते पुढ्यात असती । सांख्यांची ती आत्मप्रचीती योग्यांची कर्माची रीती । दोन्ही मार्गी एकच पूर्ती मी माझेपण

अध्याय २ : सांख्ययोगांतर्गत स्थितप्रज्ञ लक्षणे    अर्जुन वदला सांग केशवा स्थितप्रज्ञ या कसा दिसे । कसे बोलतो कसे चालतो लक्षण त्याचे काय असे । प्रश्न ऐकुनी उत्तर देता वासुदेव तो मनी हसे । धनंजया तुज ऐक सांगतो स्थितप्रज्ञ हा असा दिसे ।।१।।   निश्चयात्मिका बुद्धी ज्याची दृढ हे ज्याचे ध्येय असे । बुद्धीला नच

अध्याय २ : सांख्य योग    हा असतो आत्मा अविनाशी सर्वांचा । रे नकोस पार्थ मोह धरू देहाचा ।।ध्रु॥    का सुचला तुजला विचार भलत्या वेळी । अस्थानी मोह हा असतो संगरकाळी । तू त्याग मोह हा तुझा तुझ्या आप्तांचा । रे नकोस पार्था मोह धरू देहाचा ।।१।।   नामर्द म्हणोनी हसतिल तुजला वीर । संग्रामी सुटता तुझा

अध्याय १ : अर्जुनविषाद योग  अठरा अक्षौहिणी सैन्य हे संगरी जमले असता । संजय वदतो धृतराष्ट्राला युद्धभूमीची वार्ता ।। १।। कुरुक्षेत्रीच्या मध्यवरती वीर धनंजय जाता । संमोहित तो होई बघुनी स्वजना आणि आप्ता ।।२।। म्हणे केशवा उचले ना मज गांडिव धनु हे आता । कसे चालवू शर मी माझे साहे न मम चित्ता ।। ३।। भीष्म पितामह द्रोण कृपाळू